کد مطلب:43920
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:16
جواني هستم كه تازه تشكيل زندگي داده ام . دردوره نوجو.اني با والدين خود بدرفتاري كرده ام الآن بسيار شرمنده ام ، بااينكه بارها رضايتشان را اعلام داشته اند ا لآن از شدت خجالت توان عذرخواهي ندارم شايد حتي گريه ام بگيرد . خيلي دوست دارم تا وقتي زنده ام اين كاررا انجام دهم تا بعد از مرگشان دچار پشيماني نگردم . لطفاً مرا راهنمايي فرماييد.
:مؤمن عزيز : از اينكه به كار بد خود واقف شده اي به شما غبطه مي خورم اينكه بدانيد اشتباه كرده ايد اين قدم اول درتوبه است كه اولين پايه درتوبه ندامت وپشيماني است وشما سالك طريق توبه ايد . همان توبه اي كه خداوند به آن وعده داده است درلسان روايات كه التائب كمن لاذنب له : كسي كه توبه كند گويا اصلاً گناه نكرده است ( يعني پاك است وبكر ) يكي از راههاي قبولي توبه وفهماندن وچشاندن آن به بنده اين است كه بنده هرگز كار زشت خود را تكرار نكند . واينكه شما به بيان خودتان متأثر از گذشته ايد ومكرر از آنان طلب عفو كرده ايد نشانه اين امر است .
مؤمن بزرگوار از گذشته عبرت بگير ودرس وآن را چونان تجربه اي ارزشمند براي خود وديگران بازگو كن وادامه ده راه درست را. براي پدرومادر نيكي هاي كثير انجام ده . احترام رااز حد معمول بگذران وبگذار تماماً راهت بدرقه شده دعاي آنان باشد . اگر درقيد حياتند مكرر به آنها نيكي كن ، از هر راهي كه مي داني وميفهمي كه هرچه بيشتر بهتر. با آندو مهر بان باش ولي اگر درقيد حيات نيستند اعمال خير عبادي درغيابشان انجام بده وثوابشان را به آنها قرار بده .
آنها زحماتشان ، مرارتهايشان ، اميدها وآرزوهايشان را همواره باخود داشته باش وخود راملزم به جبران بدان .
شما آينده اي درخشان خواهيد داشت وقتي اين چنين از گذشته عبرت گرفته ايد.
پيروز باشيد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.